Als ik iets wil los gaan laten
schep ik al een misverstand,
maak ik uit wat stroomt als water
tot een voorwerp in mijn hand
en een "vroeger"en een "later"
komt ook op in dit verband.
En dan is er nog dit "ïk"
dat, verborgen voor mijn blik,
desondanks wordt opgewekt
door die wens, eraan verstrekt.
Zo onttrekt zich aan het oog
dat er slechts een golf bewoog
die mijn plannen en mijn vragen
naar zijn eigen schuim blijft dragen.*)
*): o/o Ik ben dwaas geweest te denken
dat ik mijn eigen gedachten bezit. o/o
Uit "De Sadhana van Mahamoedra"
Chögyam Trungpa, Rinpoche.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten