Het lijkt zinnig om te duiden
wat ik in mijn droom ontving
maar ik hoor alweer geluiden
die mij noden in hun kring.
In het noorden, in het zuiden,
overal is hunkering
want het leven gaat steeds door
en laat van zichzelf geen spoor.
Nergens dus een ankerpunt.
Telkens weer een and're stunt
die de wereld mij vergunt.
Nu eens zeepbel, dan weer rund,
of een trefwoord, vers gemunt,
waardoor ik raak uitgedund.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten