Ik was al in zoveel kamers
en die slaan nu neer als hamers,
vallen mij ineens weer in,
levend in herinnering.
Zo gaat het ook nu nog door.
Als geregen rond een spoor
schuiven keukens en lokalen
als decor van mijn verhalen
onophoudelijk voorbij
in een vastgesloten rij.
Ook een landschap hoort daarbij
met een veulen in de wei
of een lege binnenplaats
waarvan ik het licht weerkaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten