Het is vreemd met mij gesteld
want ik mis iets in het veld
dat, voortdurend en vertrouwd,
zich steeds weer voor mij ontvouwt:
iets wat iedereen kan zien
en waarvan ik mij bedien.
Het betreft mijn eigen oog
dat kan meten laag en hoog
maar dat aan mijn blik ontgaat
terwijl mijn kat het gadeslaat.
Dit geldt net zo voor mijn kruin.
Op een foto is die bruin
dus ik neem dat dan maar aan
want ik kan niet naast mij staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten