Soms vind ik het juiste woord
en ben blij dat ik het koos.
Dan voel ik mij aangespoord
want ik trof zojuist de roos.
Het is alsof het licht weer gloort
in een afgesloten doos
waarin elk inzicht was gesmoord
en het duister, bar en boos,
lang bleef heersen, ongestoord,
peilloos diep en moeiteloos.
Toch voel ik tegelijk verdriet
want ik vat mijn woorden niet.
Ook al zijn ze nog zo knap
kan het zijn da'k ze niet snap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten