Heel mijn leven is een stromen
van mijn daden, af en aan
en er blijven woorden komen
die direct alweer vergaan.
Denken lijkt wel wat op dromen
want het heeft geen vast bestaan
en er blijven woorden komen
die direct alweer vergaan.
Alles, zo bijeen genomen,
blijft ongrijpbaar als de maan.
Maar ik kan het wel onthouden
en zo schep ik hele wouden.
Alles wat voortdurend vliet
krijgt een plek in het verschiet.
Waarheid grenst daar aan de leugen
en voldoening ligt naast spijt.
Dit is de functie van't geheugen:
het schept ruimte uit de tijd. *)
*) Parsifal: "Ich schreite kaum, doch wahn ich mich schon weit".
Gurnemanz: "Du siehst, mein Sohn, zum Raum wird hier die Zeit!"
Richard Wagner, Parsifal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten