Ik heb veel te vaak gelogen.
Als mijn stem de waarheid zegt
voelt men zich nog steeds bedrogen
want zij klinkt zwak en onoprecht.
Hierdoor langzaam wijs geworden
weet ik van mijn eigen horden.
Ik kan er maar net in slagen
om naar iemand's dag te vragen
want ik wil het liefste weg,
zorgen dat ik niets meer zeg.
Dan blijf ik verlaten achter.
Enkel nog een lichtstraal lacht er
tussen bloemen in het gras
en sproeit sterren op een glas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten