In de bossen springt een ree
en danst tussen de bomen.
Zijn vlekken springen met hem mee,
zij dansen ongekomen.
Dan valt er zonlicht op de aarde
gevlekt tussen de schaduwbladen.
Wat zich de schemering bespaarde
ligt als goud op tak en paden.
De vlekken van de zon en ree
mengen zich tezamen.
Ik weet niet meer wie van de twee
nu warrelt voor de ramen
van mijn woonplaats overzee
waar indrukken noch beelden kwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten