Ik hoef alleen een lijn te trekken
en er zijn ruimtes links en rechts.
Mocht een ervan willen vertrekken
is de ander denken slechts,
nog hangend in't geheugen,
maar kan voor niets meer deugen.
Zo roept de een de ander op
zoals koffie in een kop:
is die voor de helft vol
dan is de and're helft hol.
Er staat niets op zichzelf:
als ik naar een grondstof delf
ontstaat er zonder erg
naast het gat een berg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten