Zolang ik op de aarde kuier
zweeft om mij een sluier
die soms opbolt en verdwijnt
als het eerste licht verschijnt
van het Koninkrijk der Hemelen
waaronder de sterren wemelen.
Hier ben ik nog wie ik was
maar de nacht is dag geworden.
Ik leef niet langer in een kas
en hoef mij niet meer te omgorden.
Alles is nog steeds hetzelfde
maar het licht is anders.
Wat zich om mijn gangen welfde
is vloer voor mij en mijn omstanders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten