Ik sta voor een tweesprong
en weet niet te kiezen.
Stil en zwijgend, zonder tong,
vang ik aan te kniezen.
Elke keuze heeft zijn nadeel,
repercussies zijn er veel.
Wat mij te wachten staat blijft vaag,
daarom draait iets in mijn maag.
Dit wordt allemaal gezien,
onpartijdig bovendien.
Deze ruimere conditie
is de diepere cognitie:
die is blij noch boos
want dit zien is keuzeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten