voor Petra Hunsche.
Ik bouw voortdurend een decor
waarin van alles passen moet.
Ik heb dit lang niet altijd door,
waarvoor ik met mijn zorgen boet.
Als ik maar wist dat ik het deed
scheelde dit al heel wat leed.
Dan herkende ik het kaartenhuis,
was niet de hele tijd abuis.
Ik kon er zelfs van gaan genieten
om een horizon te gieten
in een vorm naar mijn wens.
Maar het bezwijken van zo'n grens
zou ik dan niet betreuren.
Bordkarton kan immers scheuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten