"dit wil ik niet, dat moet erbij."
Wat ik daarbij vergeet
is dat ik van die dingen weet.
Tussen mijn ogen is mijn neus:
net zo heb ik hierin geen keus
en ook de partijdigheid
ken ik zonder onderscheid.
Er is geen reden dus tot strijd
maar eerder tot tevredenheid
met dit moeiteloos spektakel
geofferd op de tabernakel
van een kennen zonder oordeel
van wat weinig is of veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten