Er wordt de hele tijd gestoord
en toch is dit tegelijk het woord.
Elke muur is ook een poort
en punten brengen aandacht voort.
Het blijft vertrouwd en vreemd.
De wereld draait gestaag.
Of iemand dit verneemt?
Dat blijft nog maar de vraag.
Dat wordt wellicht slechts aangenomen
maar het verhindert niet dat dromen
ongevraagd te voorschijn komen
en door alle tijden stromen.
In die dromen wuiven bomen
die het open hart omzomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten