Wij zoeken steeds opnieuw contact
en kunnen het niet vinden.
Het wegennet, zo goed vertakt,
blijft maar in zichzelf verzwinden.
Wij zitten moe ineengezakt
als lammen en als blinden
of dicht tegen elkaar geplakt
als minnaars en beminden.
Wij zijn elkaar zozeer nabij,
van alle scheiding vrij,
dat wij elkaar niet zien.
Nog nader dan intiem
werpen wij lijn na lijn
terwijl wij er al zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten