Sinds jaar en dag maak ik mij wijs
dat ik ooit geboren ben.
Mijn paspoort geldt dan als bewijs
naast allen die ik ken.
Moet ik dit alles geloven?
Dat is een hele klus.
Die gaat mijn kracht te boven
dus geef ik die een kus.
Hij zal mij dan mijn rust niet roven
maar wordt tot schuim waarmee ik blus.
Ik hoef mij niets meer te beloven
en bevrijd mij uit de lus
van hoven en portalen
waardoor ik anders maar zou dwalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten