Schacht. *)

Soms ben ik uitgepraat
en alles is dan helder.
Voor toevoegingen te laat
gaapt ineens een kelder.
Bodemloos en zonder maat
word ik een stuk ontstelder
dan ik had verwacht.
Ik val plots in een schacht
en word omringd door nacht,
heb niets meer in mijn macht.

Er is geen enkel baken.
Nu is het tijd om niet te haken
naar ervaring
of verklaring
maar om te rusten in het waken
en willen weten te verzaken.


*):  o/o De redenerende geest grijpt
      niet langer naar houvast. o/o

     Uit "De Sadhana van Mahamoedra",
     termatekst ontvangen door
     de Eerwaarde Chögyam Trungpa, Rinpoche.


"Het 'universum' interesseerde hem, het geluk of ongeluk van hemzelf of
 anderen liet hem onberoerd".

"In zijn laatste essays definieert hij de metafysica opnieuw als een "mystiek",
"een terugkeer naar het zuivere zien", dat is als leven zonder besef van onszelf, zonder besef van ophouden, zonder besef van persoonlijke geschiedenis of persoonlijke identiteit of kenbaarheid van de kosmos, zonder besef van de eenheid van de individuele mens, zonder richting of profiel van eenheid, zonder besef van ondergeschiktheid aan een Schepper". Fernández
wil niet de transcendente God van de orthodoxie, noch de immanente God van het pantheïsme, noch het 'ik'. Hij wil het "kale zien", het "schouwen", "het kinderbestaan van vóór het zelfbewustzijn en de projectie daarvan op de buitenwereld". Het lijkt op de onschuldige staat van het paradijs, het onbewuste wiegen in baarmoeder of ei."

Robert Lemm over Macedonio Fernández, in "De literator als filosoof", de innerlijke biografie van Jorge Luis Borges.

XXXIX
"Het mysterie der dingen, waar is dat?
Waar is het, dat het zich niet laat zien
Althans om te tonen dat het mysterie is?
Wat weet de rivier hiervan en wat de boom?
En ik, die niet meer ben dan zij, wat weet ik ervan?
Telkens als ik ernaar kijk en denk aan wat de mensen ervan denken,
Lach ik zoals een koele bergbeek klatert over stenen.

Want de enige verborgen zin der dingen
Is dat ze geen verborgen zin hebben.
Het is vreemder dan alles wat vreemd is,
Vreemder dan de dromen van alle dichters
En de gedachten van alle filosofen,
Dat de dingen werkelijk zijn wat ze lijken te zijn
En dat er niets te begrijpen valt.

Ja, dat hebben mijn zintuigen helemaal alleen geleerd:
De dingen hebben geen betekenis: ze bestaan.
De dingen zijn de enige verborgen zin der dingen".

Alberto Caeiro "O guardador de rebanhos" (De hoeder van kudden).