Toen ik naar de hemel staarde
brak mijn rijk in tweeën.
Ik ben de schudder van de aarde
en bestier de zeeën.
Ik ben het die de paarden baarde
en verwekker van de weeën,
die woeling en beweging paarde
aan het golven van ideeën.
Wat vast is kan ik schudden
en doen woeden wat bedaarde.
Ik ben de ruggen van de kudden
die mijn levensdrift niet spaarde
maar mijn wildheid bot laat vieren
in de sprong van mens en dieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten