Ik noem mijzelf een mens
maar weet niet wat dat is
want ik zie geen grens *)
waardoor ik dit beslis.
Het is slechts reconstructie
waarop ik dit baseer.
Als ik ergens een stuk zie
voel ik mij geen ruimte meer.
"Ik moet dan ook een stuk zijn"
is wat ik concludeer
en ik doorzie niet meer de schijn
waardoor ik de stroom blokkeer.
Zo zeul ik mijzelve rond,
of ik nu ziek ben of gezond.
*): "Ons leven is even eindeloos
als ons gezichtsveld grenzeloos is."
Ludwig Wittgenstein, Tractatus logico-philosophicus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten