Niemand die mij kan beschrijven
want dat houdt reeds een orde in.
Ik kan niet komen en niet blijven
en in het gaan heb ik geen zin.
Ik ben van alle wetten los
zie door de bomen niet het bos
en kruip als een bebrilde kikker
uit het heelal waarin ik knikker.
Maar dit heelal, uiteengespat
zonder een knal, is wat ik was
en niet meer had. Een bad
vol paddenharen of een jas
waarin ik zelf en mijn slaap
huppelen terwijl ik gaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten