Heter dan het heetste
en kouder dan het koudste,
het einddoel van de queeste,
van uitspraken de boudste,
is wel het woordje "ik"
dat, sneller dan een ogenblik,
de kop opsteekt bij elke schrik
en voortduurt bij het klokgetik.
De vraag is wel wie dat nu zegt.
Er wordt weliswaar uitgelegd
dat het naar zichzelf verwijst
maar dat is als een trein die reist
naar zijn eigen rij wagons:
hij sleept ze mee langs de stations
maar zal ze nooit bereiken,
zij blijven hem ontwijken.
Dit ik is niet te kennen,
al zou je eeuwen blijven rennen
en daarom was't zo gek nog niet:
het etiket dat Odysseus achterliet.
Zonder hard te hoeven lopen
ontkwam hij snel aan de cyclopen.
*) Naam waaronder Odysseus zich aan
de cyclopen bekendmaakte
waarop ze niemand gingen zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten