Golven slaan steeds op de kust,
worden door het land gekust.
Liever laat ik dat met rust:
ook de zon wordt niet geblust.
Evenzeer is het verwaten
om een ander's doen en laten
te gaan meten met mijn maten.
Beter kan ook dat ik laten.
Rest nog wat ik zelf steeds doe.
Daarvan word ik maar niet moe
en mijn denken stroomt maar voort,
door zichzelve ongestoord.
Als ik dat kan laten varen
zal geen onvree mij bezwaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten