Er is steeds een coproductie
van wat ik als mijn geluk zie
en van wat mij overkomt,
waarvan soms mijn voet zich kromt.
Door mijn wensen en mijn fictie
ontstaan ongemak en frictie
want de werk'lijkheid is anders.
Daardoor krijg ik het benauwd
en de glans van waterlanders
heeft mijn oog en wang bedauwd.
Het verschil van zijn en schijn
is de oorzaak van veel pijn.
Toch is deze altijd rein,
zonder grond en soeverein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten