dinsdag 30 juni 2015

Cassière.

't Is toch vreemd met mij gesteld
dat ik makk'lijk word gekweld
door een blik die mij ontwijkt
en een and're man aankijkt.

Dan word ik meteen jaloers
en er daalt een troebel floers
over mijn verlangens neer
en dat doet behoorlijk zeer.

Dwalend loop ik over straat
en denk dat er niets meer gaat.
Beurtelings bedroefd en kwaad
denk ik dan: "Het is te laat!"

Maar dan glimlacht de cassière
die mij redt uit mijn misère.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten