Wanneer jij je wilt gaan uiten
sluit ik jou direct al buiten
door mijn neus te moeten snuiten
of te staren als door ruiten.
Toen je mij bijna inwijdde
in de roersels van je hart
kwam ik ijlings tussenbeide,
in een loos gebaar verstard.
Als ik jou gewoon kon horen
zonder verder nog te storen
zou er spoedig vrede zijn
met het einde van je pijn
en ik zou je snel bereiken
zonder jou nog te ontwijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten