Ik zou graag het leed wegwassen
en de scheidslijn tussen klassen,
iedereen voorzien van jassen
en conflicten laten passen.
Dus ik adem lijden in
en verlossing blaas ik uit.
Een geluk zonder begin
uit een bron die zich nooit sluit.
Maar ik weet dat in de lucht
al het lijden, zo geducht,
slechts gehoord wordt als gerucht.
Het daar zoeken is een klucht.
Wat niet kan kan ik toch willen
want zo niet zou ik verkillen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten