Ik zit samen met een vriend
maar misschien ben ik bijziend
of ik heb iets uitgekiend
dat hij echt niet heeft verdiend.
Hoe het verder ook maar zij,
ik ben met zijn nek niet blij
die te grof is en gespierd
en nu wat ik zie ontsiert.
Maar hoe zit het dan met mij?
Ik ben van de blaam niet vrij
dat ik nu dit oordeel heb
en zelfs rustig verder klep.
Daardoor wordt mijn glimlach nep
als ik al geen valkuil schep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten