Tinnen.

Ongeacht waarnaar ik staar - om mij heen of juist naar binnen - ik neem nooit mijzelve waar maar een eindeloos beginnen van een hecht verenigd paar dat zijn garen steeds blijft spinnen. Buiten is de wereld wijd, binnen woeden lust en strijd en zij grijpen in elkaar met een grandioos gebaar. Ik weet niet op welke tinnen ik hier sta en ernaar staar, ben die zelfs aan het verzinnen en dat houd ik dan voor waar.