Het duurt nog een hele tijd
voor ik weer krijg uitbetaald.
Dus mijn beurs is leeg en wijd
en in armoe afgedaald.
Pas aan 't einde van de maand
wordt voor mij het pad gebaand
naar de schappen vol met voer
waar ik nu met lust naar loer.
Dat moment dat ik verbeid
zal mij lichten uit de strijd
die ik lever tegen nijd
nu ik op een houtje bijt.
Het verlost mij uit mijn nood
maar staat ook dichter bij mijn dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten