Heel de aarde blijft ons noden
in haar schoot op stapels doden.
Velen zijn ons voorgegaan
op hun tocht uit het bestaan
en zij zijn steeds langer dood
want de eeuwigheid is groot.
Wat van generaties rest
is een groeiend palimpsest
of een lading verse mest
uitgespreid van oost tot west.
Maar ik sla dat in de wind
omdat ik belangrijk vind
dat het goed gaat met mijn kind.
Desnoods ga ik door het lint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten