Ik word steeds nog meegesleurd
door wat nu al is gebeurd:
Laatst zag ik een meisje staan
en ik keek haar even aan.
Zij beantwoordde mijn blik
en er was geen tijd voor schrik.
Alle opties lagen open
maar ik ben toch doorgelopen
voortgedreven door een angst -
die duurde voor mij het langst.
Vol verlangen kijk ik terug
maar intussen zoemt een mug
en gaat zitten op mijn rug,
voor mijn dramatie te vlug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten