Door te denken ben ik denker
en door schenken schenker.
Als ik was ben ik een wasser
en het passen maakt mij passer.
Maar soms word ik wel eens moe
en dat zorgt dat ik niets doe.
Dit staat ook bekend als slaap:
dons voorbij het laatste schaap.
Of nog verderop de dood,
onbekend, oneindig groot.
Alles is dan uitgedeind
en activiteit verdwijnt.
Als zich ook maar iets verroert
word ik gelijk weer opgevoerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten