Heel de werreld is mijn huis
en van mij is het geruis
van het waaien door de bomen
en de schemering van dromen..
Soms gevangen in een buis,
dan weer in het licht gekomen,
blijf ik daardoor constant thuis,
heb geen reis ooit ondernomen
en al is er iets niet pluis
is ook dat mijn onderkomen.
Iedereen is dus mijn gast
en zo word ik vaak verrast
door de stromen van bezoek
in een kamer zonder hoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten