Ik heb mijzelf ooit eens bedacht
en doe dat telkens weer.
Ook nu, in deze donk're nacht,
gebeurt het keer op keer.
Dit is vernuftig, creatief
maar dit ik wordt tot een dief
van zielerust en vrede
wanneer dit wordt vergeten.
Dan ben ik in de duisternis
en zie niet hoe het is.
Ik neem de droom voor waar
waarnaar ik aldoor staar,
begeef me in een nest
maar blijf fictief, net als de rest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten