De werk'lijkheid stalt onverhoeds
haar schatten voor ons uit.
Of het nu wrang is of iets zoets,
zij geeft zichzelf als bruid.
Ik kan mij af gaan vragen:
waar haalt ze dit vandaan?
maar kan dit ook verdagen;
intussen blijft zij gaan.
Het vragen naar een bron
introduceert de tijd
die als sneeuw smelt voor de zon
als ik mij aan het leven wijd.
De tijd komt uit de werk'lijkheid,
het is niet andersom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten