Waarom ben ik toch zo droef?
Ik heb alles wat ik hoef.
Overal is zonneschijn
en mijn zorgen zijn maar klein.
Ik heb lang en diep geslapen
en mijn dromen kon ik rapen
als kastanjes van de grond,
glanzend, rond en kerngezond.
Maar niet ieder heeft het fijn
en dat wekt wellicht de pijn.
Alles is misschien maar schijn
waaronder ik als wonde schrijn.
Zelfs al zijn dit enkel wanen,
niet minder echt zijn toch de tranen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten