Er is altijd een moment
dat geen tijd of grenzen kent.
Zonder ik dit eenmaal af
komt er ook een tweede.
Die rwee brengen ruimte mede
zoals einden en een staf.
Zet ik daar een loodlijn op
ontstaat er direct een vlak
zonder diepte voor een schop.
Het is slechts een open wak.
Dan pas komt er diepte in
als ik mij op mij bezin.
Dan kom ik ook zelf erbij
maar van mij kom ik juist vrij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten