Soms verschijn ik op een paard,
dan weer zit ik bij de haard,
met wat kruimels in mijn baard,
of heb mij in een rij geschaard,
mijn anonimiteit bewaard.
Ik treed soms opvallend op
of verzink weer in het slop
als ik mij met pap volprop
en mijn hoofd in't zand weer stop.
Als ik kijk wie dit nu doet
heb ik die nog nooit ontmoet.
Hij verbergt zich best wel goed.
Soms onstuimig, soms bedaard,
blijf hij altijd uitgespaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten