Ik heb mij zo afgesloten
dat als bijval, onverwacht,
mijn cordon wil openstoten
ik dit mijd uit alle macht.
Hulp'loos sta ik toe te kijken
hoe de kansen van mij wijken
te ontvangen wat ik wil
want mijn hart was al te kil.
Daarna wordt het leeg en stil.
Als ik daar te zwaar aan til
sluit ik mij opnieuw weer af
en voltrek aan mij een straf
waaraan ik nog kan ontkomen
door, ontdooiend, te gaan stromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten