Ik maak alles dubbel:
geschitter en gestrubbel
en het wijdste vergezicht
treden bij mij in het licht.
Ik ben ieders vriend
en maak blindheid ziend
door de intrinsieke grap
waarmee ik tot hen stap.
Zij kunnen zich nooit zien,
dat is nu juist waar ik toe dien.
Zo geef ik hen de hele tijd
een vleug identiteit.
Toch is dit nooit reëel
maar enkel visueel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten