Af en aan.

Alle levens blijven glijden,
elke tel is er weer een.
Niet te stuiten zijn de tijden
en zij vlieden alle heen.

Elk verzet is dus onnodig
en de zorgen overbodig
want zij kunnen dit niet keren
of de ondergang bezweren.

Maar tegelijk komt alles op.
Uit een zaadje komt een krop
en een sijsje uit een dop.
Zo kom ook ik weer uit het slop.

Dit kan ik allemaal beweren
zoals ik nu kan constateren.