Dit leven staat mij heel niet aan
omdat ik in de fout kan gaan
wat resulteert in slecht bestaan
waar niets van wordt afgedaan.
Daarom blijf ik naarstig zoeken
en kijk nog steeds om alle hoeken
of ik niet eindelijk toch vind
een plek waar al dit leed verzwindt.
Maar misschien is het niet waar
en overdrijf ik enkel maar:
ik laat mijzelf zwoegen
uit een heimelijk genoegen
dat zich in de ploeg verbergt
en van alles van mij vergt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten