Het is rustig in dit huis
en de dingen liggen kuis
op hun nieuwe dag te wachten
zonder zorgen of gedachten.
Het wordt langzaam licht
omdat de zon haar taak verricht.
De nacht is weer opnieuw gezwicht
en verdwijnt nu uit het zicht.
Maar dat staat los van deze vraag:
"Wat moet ik nu gaan doen?"
Die is er gister en vandaag
maar zal ooit slijten als een schoen.
Dan is de wereld niet meer vaag
maar ontplooid als een blazoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten