Ik denk dat ik een pad bewandel
dat mij voorschrijft hoe ik handel
maar in feite is dit beeldspraak
wat ik vergeet, zoals zo vaak.
Wat zich uitstrekt in de tijd
is in werk'lijkheid geen feit.
Toekomst is verwachting,
ongeacht mijn achting.
Zo is ook het lang verleden
een herinnering in 't heden
waardoor dus het hele pad
meer iets weg krijgt van een gat
waarin de riten en de zeden
uit zichzelf naar voren treden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten