maandag 2 januari 2012

Winden.

Dingen gaan vaak scheef
door het veld zolang ik leef.
Dat komt enkel door een lijn
die ik zelf trok door het zijn.

Wanneer ik die maar kon vergeten
zou ik van scheef niet langer weten.
Louter op zichzelf genomen
is elke draai geheel volkomen.

Als nu van ruimte en de tijd
de grens zou zijn totaliteit
was hun volkomenheid een feit.

Edoch, zo'n grens is niet te vinden.
Oneindig voort waaien de winden
die zich om start en finish winden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten