Ik neem mij voor te luisteren.
Terstond begint een fluisteren,
gejaagd, van binnen uit,
dat goed verstaan uitsluit.
Terwijl gedachten rijpen
kan ik niet begrijpen
wat er wordt gezegd
en ben dus onoprecht
als ik de indruk wek
dat ik fungeer als plek
vol aandacht en begrip.
Ik ben nog maar een stip
in een wilde oceaan
waar golven in een wip
over de klippen slaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten