De winterzon staat schel en strak
als witte schijf op helblauw vlak
doorsneden door de hoge banen
van aluminium sigaren. Hun lanen
veranderen in koorden
in een hemel zonder woorden
weergaloos en diep
als een oog dat nimmer sliep.
Op de aarde is het asfalt
dat de strepen trekt
en als de avond valt
wordt een lichtworm uitgerekt
van twinkelende lichtjes
trillende op lachende gezichtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten