Op mijn schoot is een net spruitjes
die ik nu wil gaan schillen.
Ze liggen daar als groene bruidjes
en laten zich gewillig tillen
door mijn rondzoekende hand
die hen ontdoen wil van hun huidjes
en die laat vallen op een krant
tezamen met hun stuitjes.
Als ik de meeste heb ontdaan
van wat hen nog omsloot
moet ik aan het tasten slaan
tussen blaadjes klein en groot
om het laatste nog te vinden
dat mij gelijk maakt aan de blinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten