De storm steekt op en geeft ravage.
De teugels los, vrij van bagage,
verbrijzelt welgemoed een equipage
de ruiten van een etalage.
Het zijn de wilde herten
van de ontstemde Kerstman
die zich haasten naar de verten
van waaruit ooit hun slee kwam.
Huis en haard ondersteboven
gooiend zijn ze voortgestoven
en willen niet meer geloven
dat te dichten zijn de kloven.
Geopend zijn nu de alkoven,
gebroken star en stil de hoven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten