Vreemd dat mij soms vrees aanjaagt
waarin ik al, ongevraagd,
mijn bestaan heb doorgebracht:
open ruimte, dag en nacht.
Zelfs een hermelijnenvacht
is als ruimte niet zo zacht.
Grond en grenzen kent zij niet,
daardoor schept zij geen verdriet
en zij is niet aggressief,
neemt de grootste boef voor lief.
Zowel eigenaar als dief
komen in haar tot gerief.
Zij is smetteloos en heilig
en voor elk volkomen veilig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten